بررسی نگرش پزشکان ایرانی نسبت به عوامل مؤثر در مرگ ومیر نوزادان: گزارش یک مطالعه اولیه و مرور منابع

زمینه و هدف: دوره نوزادی زمان بسیار مهم و آسیب پذیری می باشد. تأمین، حفظ و ارتقاء سطح سلامت نوزادان در خدمات بهداشتی درمانی جایگاه ویژه ای دارد و از شاخص های مهم سلامت و توسعه یافتگی است. هدف از مقاله حاضر، بررسی نگرش پزشکان ایرانی نسبت به عوامل مؤثر در مرگ ومیر نوزادان به منظور دسترسی به حداقل داده های تأثیرگذار در مرگ نوزادان بود. روش کار: مطالعه حاضر یک بررسی توصیفی-مقطعی است که به روش نمونه گیری دسترسی آسان و با استفاده از پرسشنامه ای پژوهشگر ساخته به منظور تعیین حداقل داده های تأثیرگذار در مرگ نوزادان انجام شد. پس از بررسی این پرسشنامه توسط گروه مجرب و انجام مطالعات اولیه، پرسشنامه ها توسط پزشکان فوق تخصص نوزادان بیمارستان­های دانشگاهی شهر تهران تکمیل گردید. به منظور مقایسه نتایج حاصله از پرسشنامه و داده­های واقعی موجود در پرونده­های نوزادان از آزمون­های آماری تی تست (t-test)، من-ویتنی (mann-whitney) و کای اسکوئر (k-square) استفاده شد. یافته ها: با بررسی داده های حاصل از پرسشنامه ها با میزان پاسخ دهی 71 درصدی پزشکان، متغیرهای تأثیرگذار در مرگ نوزادان طبق نظر پزشکان ایرانی بر اساس اهمیت خود تقسیم بندی شدند. نتایج حاصل از مقایسه بین داده­های پرسشنامه و پرونده­های نوزادان بر روی چهار متغیراصلی که دارای بیشترین میانگین بودند؛ حاکی از این است که بین متغیرهای وزن نوزاد زمان تولد، سن حاملگی، نمره آپگار و میزان مرگ و میر رابطه معناداری وجود دارد، اما بین متغیر وضعیت نوزاد حین تولد و میزان مرگ نوزاد رابطه معناداری دیده نشد. نتیجه گیری: بر اساس شرایط بومی هرمنطقه و سطح دسترسی به مراقبت باکیفیت، پارامترهای تأثیرگذار در مرگ نوزاد متفاوت بوده که این امر لزوم بررسی هایی جامع تر به منظور ارائه دیدگاه کلی در راستای کاهش مرگ ومیر در نوزادان را ایجاب می کند. استفاده از پارامترهای حاصل شده می تواند در راستای ایجاد سیستم های تصمیم یار در این حوزه کمک کننده باشد، اما انجام مطالعات گسترده تر در این زمینه توصیه می شود.